2014

28 sierpnia 2014 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

Tak wiele programów, w których uczestniczę - jeden po drugim sprawiło, że przez pewien okres naprawdę nie miałem czasu, by podzielić się moimi myślami. Czas upływa tak szybko. Gdyby był jakiś sposób by go spowolnić poczułbym wielką ulgę. Niestety natura samsary jest niczym bezustannie kręcące się koło, nie czeka na nas lecz pędzi.

Od Ameryki Łacińskiej po rowerową Yatre w Himalajach - spotykałem różnych ludzi i angażowałem się w wiele działań. Wszystko przebiegło sprawnie. Doceniam wsparcie, którego udzielili mi moi drodzy przyjaciele i uczniowie. Jestem szczęśliwy, iż wszyscy, których znam zawsze próbują pozostać dobrymi ludźmi, pomimo wyzwań i trudności jakie napotykają w swoim świecie. To tak rzadki dar.

30 maja 2014 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

W praktyce duchowej podkreślamy znaczenie współzależności, która oczywiście opiera się na uniwersalnym prawie karmy. My, ludzie, myślimy zawsze, że jesteśmy najbardziej inteligentni, doświadczeni, mamy największe prawa i jesteśmy najważniejsi, gdy chodzi o prawa do zasobów świata i ziemi. Jest powiedzenie: „absolutna władza korumpuje całkowicie”. Ponieważ sądzimy, że jesteśmy jedynymi, absolutnymi właścicielami ziemi, stopniowo zaczęliśmy uważać to za oczywiste i nadużywać tego, czasem świadomie, czasem nieświadomie. Gdy spotykają nas negatywne konsekwencje tego, zwykle zapominamy, że sami zasialiśmy ziarna tych konsekwencji. Więc winą za nasze cierpienia obarczamy wszystkich innych, nawet Boga, nie zastanawiając się dobrze nad własnymi czynami, nad tym, co robimy.

Jak już słyszeliście ode mnie tysiące razy, „sami stwarzamy nasze smutki i nasze szczęście”. A zatem lepiej zacząć być rozważnym i nie rozstawać się z „karmicznym lustrem”, tak abyśmy, zanim przerzucimy na innych winę za nasze niepowodzenia, mogli wyjąć to lustro i zastanowić się „co zrobiłem przedtem, że teraz cierpię?” Ta analityczna postawa pomoże nam przynajmniej nie robić wciąż tych samych błędów czy nie podejmować tych samych błędnych decyzji i zachęci nas do stałego zwracania uwagi na nasze intencje, myśli i działania.

18 maja 2014 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

Jakże przyjemną niespodzianką była dla mnie wiadomość, iż rząd Indii zamierza wydać znaczek pamiątkowy na cześć naszej linii Drukpa.

Przyszła mi też do głowy głupia myśl. Ciekaw byłem, ilu ludzi wysyła obecnie listy pocztą. Sam nie napisałem ani nie wysłałem w ten sposób żadnego listu przez ostatnie dziesięć lat. Gdyby rzeczone wydarzenie miało miejsce dwadzieścia lat temu, zanim wymyślono internet, taki znaczek sprzedałby się błyskawicznie. Mam nadzieję, że nasz znaczek będzie popularny, egoistycznie mówiąc.

Niemniej jednak byłem bardzo podekscytowany. Prawdę mówiąc, było to całkowicie nieoczekiwane, szczególnie w dniu Budda Purnima /14 maja 2014 /, tak uroczystego święta i tak historycznej dla nas chwili.

Od momentu wydania znaczku do dziś otrzymuję nieustanne gratulacje i mnóstwo listów. Wielu moich szacownych przyjaciół z różnych części świata przesyła mi gorące życzenia. Musiało to bardzo nadąć moje ego. Mówię sobie, że jest to docenienie nie tylko mojej linii i mojej działalności, ale też wszystkich akcji humanitarnych na świecie. To hołd dla wszystkich, którzy bardzo ciężko pracowali w zakresie działań humanitarnych, szczególnie na polu zachowania dziedzictwa.

23 kwietnia 2014 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

W historii medycyny, zarówno konwencjonalnej jak i tradycyjnej, znane są zarówno sukcesy jak i niepowodzenia. Ludzie są bardzo dumni z rozwoju nauk medycznych. Wynaleziono wiele nowych lekarstw na choroby nieuleczalne czy nowo powstałe. Lecz rozwija się nie tylko medycyna – proces ten dotyczy także wirusów i samych chorób.

Jestem pełen podziwu dla zaangażowania większości lekarzy pracujących metodami tradycyjnymi i konwencjonalnymi aby pomóc pacjentom w trudnym dla nich okresie. Nikt nie lubi chorować. Choroba często oznacza dla nas koniec. Nawet kiedy jesteś bogaty, masz wiele możliwości finansowych i duże zdolności, nie możesz zdziałać nic, jak jesteś chory. To dlatego lekarze są tak szanowani w prawie wszystkich społecznościach. Wierzymy w lekarzy, bo od nich zależy nasze życie.

18 kwietnia 2014 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

Kiedy byliśmy młodsi, mieliśmy więcej odwagi, by podejmować wyzwania. Rozstaje dróg, skrzyżowania i zakręty nie miały wielkiego znaczenia, ponieważ w jakiś sposób byliśmy pewni, że w razie pomyłki, zawsze możemy zawrócić i znaleźć inną drogę. Z wiekiem, robimy się coraz bardziej ostrożni, działamy w coraz bardziej zaplanowany sposób, coraz bardziej irytuje nas, kiedy rezultaty naszych działań nie są zgodne z naszymi oczekiwaniami. Niektórzy ludzie są odważni niezależnie od wieku, inni są zaś bardziej ostrożni. Niektórzy nie potrafią znieść nawet najmniejszego zejścia z wyznaczonej trasy, wszystko musi się dla nich wydarzać zgodnie z planem. Spędzają więc 90% czasu na układaniu planów i martwieniu się tym, że sprawy nie idą zgodnie z nimi, a na działanie pozostaje im 10% czasu. Nie ma w tym niczego złego, to osobisty wybór życiowy, który on lub ona podejmują.