II Drukpa
Drugi Gjalłang Drukpa, Kunga Paljor urodził się w dwa stulecia po pierwszym. Jak przepowiedziano podczas nieobecności Gjalłang Drukpy było dziewięciu sukcesorów linii z tytułem "lew" (zamiast używanego "Smok"), którzy byli bardzo wykształconymi panditami. Trzech z nich było emanacjami Mandziuśriego, Wadżrapaniego i Awalokiteśwary. Kunga Paljor był powszechnie znany jako "Gjalłang Dzie" - imię to nadały mu dakinie i on normalnie je używał.
Ten Gjalłang Drukpa był znany za swoje osiągnięcia w filozofii, sanskrycie i umiejętności tłumaczenia. Jako zrealizowana istota często krążył udzielając nauk. Był sławny za swoje nauki o bezpośredniej drodze do odsłonięcia natury buddy. Kunga Paljor miał wizję podczas której Gampopa osobiście nadał mu najwyższy autorytet jako szefowi podszkoły Drukpa Kagju. Jego wybitnymi uczniami było trzech boskich szaleńców: Drukpa Kunlej, Unjon i Tsangjon znany dobrze jako Thangtong Gjalpo.
Drukpa Kunlej (1455-1520) jest nadal najbardziej ukochanym i czczonym mędrcem buddyzmu tybetańskiego. Ze swoim wędrownym stylem życia, ekscentrycznym i szokującym zachowaniem uczył esencji prawdy. Jego pieśni i mowy są pełne praktyczności, przyziemności i humoru. Jego zachowanie wobec ludzi, jego współczucie i troska zdobyły serca ludzi z Tybetu, Bhutanu, Ladhaku i Mongolii. Jego nauki i biografia przekazywane były do dzisiejszego dnia jako jedne z najbardziej praktycznych nauk.
Pod przewodnictwem Mahakali Dusol Lhamo i drugiego Gjalłang Drukpy, Drukpa Kunlej wyruszył do Bhutanu. Zyskał tam miłość, wiarę i oddanie mieszkańców tego kraju do tego stopnia, że jeśli ktoś stamtąd myślał o jego pierwszym imieniu "Drukpa" utożsamiał go tylko z narodowością a nie z jego linią przekazu.
