14 lutego 2013 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org
Wszędzie w Darjeeling i w drodze do Kathmandu widziałem wiele reklam i bilbordów związanych z Walentynkami. Niektórzy nazywają ten dzień świętem miłości. Wszędzie można zobaczyć serduszka, a ceny róż wzrastają pewnie wielokrotnie. W pewnym sensie zobaczyć wszędzie celebrowanie „miłości” jest wspaniałe i dodaje otuchy, ale z drugiej strony doroczne obchody dotyczą stronniczej miłości skierowanej na to co jest moje, co może być moje, co chciałbym mieć i co chciałbym dać „moim” ukochanym. Przypuszczam że to może być dobry początek, ale wtedy gdy nasza miłość przekroczy ludzi i istoty które kochamy i o które troszczymy się, to ten Dzień Walentynek będzie prawdziwie świętowany w bezstronny i głęboki sposób. Oczywiście, to nasz wybór, czy świętujemy Walentynki stronniczo czy bezstronnie, czy świętujemy małą czy wielką miłość.
Dziś nie tylko są Walentynki, ale także czwarty dzień Lunarnego Tybetańskiego Nowego Roku. Dni od pierwszego do piętnastego pierwszego miesiąca są bardzo ważne dla duchowo praktykujących Buddyzm, bo ten czas jest jednym z najświętszych okresów w roku. Jeśli możemy wykonywać dobre uczynki, to rezultaty zwielokrotniają się ogromnie, przekraczając nasze wyobrażenie. Jeśli wykonujemy negatywne czyny, rezultaty również zwielokrotniają się ogromnie. To my decydujemy którą drogę wybrać.
Możemy uważać się za szczęśliwców, że ciągle żyjemy pomimo wszystkich tych przepowiedni dotyczących końca świata w 2012 roku. Możemy uważać się za szczęśliwców, że mamy możliwość wyboru i wykonywania pozytywnych czynów, a tym samym gromadzenia wielkiej zasługi. Szczególnie ci z was którzy są tu ze mną. Przez 6 dni wspólnie zagłębimy się w modlitwy, kontemplacje i praktykę. To życie jakie mamy jest tak dobre i każdy z nas tyle może wnieść, więc dlaczego staramy się pogrzebać samych siebie pod bezużytecznymi plotkami i nieporozumieniami, tworząc dysharmonię, aż w końcu sami stajemy się kompletnie nieszczęśliwi. Lepiej nie być wścibskim i nie wtykać swojego nosa w sprawy innych. Zamiast pomóc to czasami jeszcze pogarszamy sytuację. Zawsze to sobie powtarzam. Bądżmy zajęci, bądżmy kreatywni w robieniu dobrych i pozytywnych uczynków aby pomóc innym, bez wtykania nosa w sprawy które nas nie dotyczą, a nasz czas i energia zostaną lepiej spożytkowane.
Przywołuję ten dziękczynny dzień Walentynek, ponieważ zawsze powtarzam, że powinniśmy nawet doceniać fakt że przechodzimy przez trudne sytuacje. Bez trudności nie uczymy się. Jakieś osoby mogą być dla nas niemiłe, opowiadać nonsensy o nas i źle nas osądzać, a my możemy albo czuć się przygnębieni i nie lubić tych osób, lub możemy skorzystać z tej okazji aby zastanowić się co źle zrobiliśmy i w jaki sposób może bardziej się doskonalić. Często jest tak, że ludzie którzy nas nie lubią i od których doświadczamy olbrzymich trudności pomagają nam robić postępy na ścieżce. Powodują że nasza ścieżka staje się znacznie bardziej interesującą podróżą. Dlatego dzisiaj powinniśmy skorzystać z okazji aby pozdrowić naszych wrogów- ludzi którzy nas nie lubią i przyczyniają nam ogromnego bólu i trudności - bardzo szczęśliwych Walentynek. Nie powinniśmy dać się zwyciężyć swoim emocjom nienawiści i nieszczęścia. Bardzo często dołączamy do narzekań innych na jakąś osobę czy grupę ludzi, ponieważ nasze ego przejmuje kontrolę, pozwalając naszym emocjom zawładnąć naszym lepszym ja. Oto dlaczego musimy wycofać się z błędnego koła plotkowania i tworzenia naszą mową dużej ilości negatywnej karmy.
Najlepiej zachować spokój i odsuń się ilekroć jesteś w takiej sytuacji. Emocje są jak chmury, pojawiają się i odchodzą. Dzisiejsza czyjaś nienawiść jutro może zmienić się w lubienie. To ich problem, nie nasz.
Niech to będzie uniwersalny Dzień Walentynek dla nas samych i dla innych, najpierw poprzez wytworzenie bezstronnego umysłu miłości i współczucia w stosunku do istot wokół nas, a następnie w stosunku do tych którzy są odlegli i dalecy. Bądż wspaniałą Walentynką dla wszystkich istot, dzisiaj, jutro i zawsze!
