Jakie wspaniałe święto

10 sierpnia 2012 /tłum. ze strony J.Ś. Gyalwang Drukpy www.drukpa.org

Każda chwila jaką spędzam tutaj w Drukpa Plouray jest wypełniona wielką radością i zadowoleniem. Po pierwsze mogłem zobaczyć jak wielki wysiłek Drubpon Ngawang włożył aby zakończenie obchodów 800 lecia było sukcesem. Po drugie moi długoletni przyjaciele i studenci przybyli razem ze swoimi dziećmi i uczestniczyli w tym duchowym święcie. Zdecydowanie nie był to łatwy obowiązek, bo jak wszyscy wiemy, wszystko w Europie jest drogie, a ilość buddystów jest raczej niewielka w porównaniu do innych wyznań i oczywiście Plouray nie jest łatwo dostępne. Trzeba było włożyć spory wysiłek aby dołączyć do obchodów tego niezwykłego święta. Niezwykłego ponieważ w przeciwieństwie do światowych świąt, nie mieliśmy wiele alkoholu, trochę tylko jako ofiara na Ganaczakrę, nie mieliśmy głośnej muzyki chociaż były tradycyjne bębny i trąby, nie było tańców disco, choć mieliśmy występy. Było to 10 wspaniałych dni, cudownego święta i to nie z powodu zewnętrznych ceremonii, ale głównie z powodu szczerości, oddania i aspiracji, i właśnie to spowodowało że ceremonia zakończenia obchodów była sukcesem. Wszystko co się robi z serca, a co ważniejsze bez samolubnych intencji staje się sukcesem, bez względu na to czy się tego oczekuje czy nie.

Zdecydowaliśmy się rozpocząć odliczanie do rocznicy Tysiąclecia Narodzin Naropy od Drukpa Plouray, wspólnie z tysiącami studentów, którzy mają serce, oddanie i poświęcenie. We wszystkim co jest robione wspólnie dla pożytku wszystkich istot, prawdziwie potrzebni są ludzi którzy wspierają to bezinteresownie, całym sercem. Przynajmniej do tej pory, nie zauważyłem żadnych indywidualnych roszczeń kredytowych ani robienia dużego zamieszania z indywidualnym udziałem. Niemniej jednak, ciągle jest to długa droga z punktu widzenia przekraczania krajów i międzykulturowej komunikacji, współpracy, doceniania i miłości. Było to również powodem, że odważnie skorzystałem z okazji i oficjalnie ogłosiłem odliczanie do rocznicy Milenium Narodzin Naropy, jako przypomnienie wspaniałych uczynków i poświęcenia Naropy. My wszyscy podążamy za nim duchowo, czy jesteśmy z Europy, Ameryki czy Azji. Pokolenie za pokoleniem, jesteśmy wciąż i wciąż połączeni, dzięki jego ogromnemu błogosławieństwu i życzeniom. Byliśmy związani w przeszłych życiach, jesteśmy w tym i będziemy w następnych, z powodu naszych mocnych pragnień aby osiągnąć oświecenie dla pożytku wszystkich istot.

Od teraz nieprzerwanie do 2016 roku każdy program, włączając w to ADC, moje urodziny itp. będzie dedykowany przypominaniu nam o Naropie i będziemy świętować odliczanie do rocznicy Tysiąclecia Narodzin Naropy. Przede wszystkim ciągle coś świętujemy. Mówiono mi, że jest coś takiego jak ”Świetnie że jest piątek” czy TGIF czyli cotygodniowe święto spotkań z przyjaciółmi, są też obchodzone w ciągu dnia Happy Hour. Najwyrazniej są też różnego rodzaju cotygodniowe święta, czasami nazywane Ladies Night, obchodzone w każdą środę, co często widuję gdy jestem w Delhi. Nie rozumiem co jest obchodzone na większości z tych świąt. Cokolwiek to nie jest, gromadzą one przyjaciół, rodziny i bliskich. Więc dlaczego nie mielibyśmy świętować za każdym razem gdy się spotykamy. Nasze zgromadzenia wyrażają się w inny sposób, mają zachęcić nas wszystkich abyśmy pozytywnie traktowali życie, abyśmy traktowali naszych przyjaciół serdecznie, a nasze środowisko i inne żyjące istoty z dobrocią i zrozumieniem. Dobroć, szczodrość, życzliwość, docenianie, oddanie, zrozumienie itp. są czymś wielkim i wartościowym do świętowania. Mówiąc egoistycznie Naropa reprezentuje te pozytywne właściwości. Proszę przyłączajcie się do mnie za każdym razem gdy będziemy świętować odliczanie do Rocznicy Urodzin Naropy.

Na koniec chciałbym podziękować burmistrzowi Plouray który przybył i świętował z nami wszystkimi, Drubpon Ngawangowi, mojemu drogiemu reprezentantowi w Europie i wam wszystkim moi przyjaciele i studenci za zrobienie wielkiego wysiłku, aby dołączyć do mnie na te 10 dni wielkiego święta. Live webcast została zrobiona fantastycznie. Mam nadzieję że ten sam zespół pomoże nam w czasie czwartego ADC. Zdecydowanie będziemy się wciąż i wciąż spotykać, wciąż i wciąż świętować i jak to powiedział jeden z moich studentów … „ dopóki krowa nie przyjdzie do domu”. Prawdopodobnie znaczy to „ przez bardzo długi czas”.

To był jeden z najlepszych programów i obchodów w jakich uczestniczyłem w Europie. Każdy powinien pozostawać w radosnym nastroju. I z tą radością modlę się, abyśmy wciąż i wciąż się spotykali aby wspólnie świętować to cenne życie.