Drugi ADC, tak jak obiecywał J.Ś. Gyalwang Drukpa, był jeszcze bardziej wspaniały niż pierwszy. Od razu po przyjeżdzie widać było jak wiele zostało zrobione. Dokończono wnętrza Naro Hall, a dwa nowe wspaniałe posągi: Amitabhy i IV Gyalwang Drukpy, Pema Karpo, górujące nad Druk Amitabha Mountain, wyglądały jakby były tam od zawsze. Wszystko było w detalach przygotowane na przyjęcie pielgrzymów. W tym roku przybyło nas jeszcze więcej niż w ubiegłym roku, ale dzięki dobrej organizacji nie czuło się tłoku. Pierwszy dzień rozpoczął się od poświęcenia obu nowych posągów. Ceremonię poprowadził J.Ś. Drukpa w otoczeniu wszystkich Rinpoczów, 800 mniszek które tego ranka zakończyły 10- dniowy Drubczien, mnichów oraz tysięcy pielgrzymów. Potem inaugurujący Council wykład wygłosił Jego Świątobliwość. Jego tematem była Dziam-pa. Rozwijanie miłującej dobroci /Dziam-pa / było wiodącym tematem całego Council. Kolejne dni wypełnione były naukami udzielanymi przez Rinpoczów linii Drukpa, pudżami, aktywnościami L2L, a wieczorami oglądaliśmy barwne występy Drukpów z różnych stron świata. Naprawdę wspaniale przygotowane widowiska. Program był oczywiście ramowy, co nikomu nie przeszkadzało, a raczej zachodzące zmiany były dla nas radosne. Dzięki inicjatywie J.E. Khamtrula Rinpocze mogliśmy wszyscy ofiarować wielką tsok pudże w intencji długiego życia Jego Świątobliwości. Ze swej strony J.Ś. Drukpa ofiarował tą praktykę nam wszystkim, bo jak powiedział, jaki sens miałoby jego długie życie bez naszego długiego życia, nas wszystkich Rinpoczów, uczniów, studentów, przyjaciół, wszystkich podążających za naukami Linii Drukpa. Wielcy mistrzowie pozostają gdy uczniowie naprawdę ich potrzebują.
Następnego dnia otrzymaliśmy od Jego Świątobliwości inicjację Amitajusa, inicjację długiego życia, Buddy Amitabhy w formie Sambogakaji. Jak nam powiedział Jego Świątobliwość ta konkretna inicjacja jest udzielana bardzo rzadko i jest bardzo specjalna. Jak zawsze J.Ś. Drukpa podarował nam coś bardzo cennego.
Prezentację relikwii I Gyalwang Drukpy zorganizowano tak aby każdy mógł ofiarować katak, spokojnie przyjrzeć się relikwii, pokłonić się czy pomedytować przez krótką chwilę. Wizerunek tysiąc- ramiennego Avalokiteśwary był tak wyrażny, że robiło to dużę wrażenie. Przedostatniego dnia Council tradycyjnie zrobiliśmy 13 kor wokół Stupy Swayambhu, a po południu ofiarowaliśmy przy Stupie lampki. Zbiegło się to z wiadomością o trzęsieniu ziemi w Kham, także w kolejne dni we wszystkich klasztorach tybetańskich odbywały się w pudże w intencji ofiar tej tragedii, a Tybetańczycy gromadzili się w klasztorach i przy obu stupach na modlitwach i ofiarowaniu lampek.
Możliwość uczestniczenia w Council, spotkanie równocześnie tylu wspaniałych mistrzów, zgromadzonych w jednym miejscu, aby dzielić się z nami dziedzictwem Linii Drukpa, otrzymanie od nich nauk jest czymś cennym i wywołuje uczucie wielkiej wdzięczności dla J.Ś. Gyalwanga Drukpy że nam to wszystko umożliwił. Kolejny Drukpa Council za rok, tym razem w Lhadaku.
JCD
Więcej zdjęć http://www.drukpa.org/index.php/news/170-the-art-of-appreciation
